ย้อนกลับไปเมื่อปี 1998 ที่ อำเภอ กุดจับ จังหวัดอุดรธานี เด็กชาย ศุเมธี โคกโพธิ์ หรือ โก้ ได้ลืมตาดูโลกเป็นครั้งแรก แต่หลังจากนั้นเพียง 2 ปี ชีวิตเขาก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ด้วยโชคชะตาที่เล่นตลก เมื่อคุณพ่อบังเกิดเกล้าของเขาได้จากไปก่อนวัยอันควร และทำให้คุณแม่ของเขาต้องเริ่มชีวิตคู่ใหม่ และถึงแม้ว่าครอบครัวของเขาจะเริ่มต้นใช้ชีวิตในแดนเบียร์ แต่ความเป็นคนไทยอีสานยังคงติดตัวมาโดยเฉพาะเรื่องของภาษาและอาหารการกินตลอดระยะเวลา 18 ปี
“ผมเป็นคนอุดรธานี พ่อกับแม่เป็นคนอุดรทั้งคู่ แต่คุณพ่อเสียชีวิต หลังจากนั้น 1 ปี (2 ขวบ) แม่ก็แต่งงานใหม่ ผมจึงย้ายไปเรียนที่เยอรมัน”
“เรื่องอาหารก็กินอาหารเยอรมัน พวกสเต็ก พาสต้า มันฝรั่ง และอาหารอีสานที่แม่ทำให้กินเป็นประจำ พวก ส้มตำ,ลาบสุก,ก้อย แม่ทำลาบอร่อย แต่ส้มตำไม่อร่อย (หัวเราะ) ส่วนอาหารโปรดก็คืออาหารอีสานนี่แหละ”
จุดเริ่มต้นเส้นทางการค้าแข้งของ “โก้” เกิดขึ้นเมื่อตอนที่เขาได้ลงเล่นฟุตบอลรายการเล็กๆในโรงเรียน Carl Sonnenschein เมือง ดุสเซลดอร์ฟ แต่กระนั้นตำแหน่งแรกที่เขาเล่นกลับไม่ใช่ตำแหน่งผู้รักษาประตู
“ตอนอายุ 7 ขวบ มีฟุตบอลทัวนาเมนต์เล็กๆ ผมได้เป็นกองหน้าก่อน แต่ผมวิ่งช้า จนทีมให้นักเตะทุกคนเปลี่ยนกันเป็นผู้รักษาประตู และผมทำได้ดีเลย ชอบเลย ชอบกระโดด ชอบปัด ชอบพุ่ง”
“จากนั้นผมเข้ามาเล่นกับ ฟอร์ทูน่า ดุสเซลดอร์ฟ ตอนอายุ 10 ขวบ เล่นในตำแหน่งกองหน้าก่อน แต่เล่นไม่ได้ เพราะช้านั่นแหละครับ จึงต้องกลับมาเป็นผู้รักษาประตูเหมือนเดิม”