เอเชีย ฟุตบอลไทย

เจาะแท็คติคราเยวัช : 5 สิ่งที่ช้างศึกเปลี่ยนไปใน 2 เกมกับยูเออี

การใช้งานแบ็กทั้งสองข้าง

ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า จุดเด่นของทีมในยุคของ เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง คือแบ็กทั้งสองข้าง ซึ่ง ธีราทร บุญมาทัน และ ทริสตอง โด ถือว่าเป็นผู้เล่นคนสำคัญของทีมเสมอมาไม่ว่าจะเล่นแผนไหนในระบบ  4-2-3-1 หรือว่า 3-4-1-2 ในการใช้ฟังก์ชั่นแบ็กเฉยๆ หรือว่าวิงแบ็ก ซึ่งจุดเด่นของทั้งคู่คือการเติมเกมรุกได้ดี และประสานงานกับปีกตัวบนเพื่อหาจังหวะวิ่งอ้อมหลังไปโจมตีพื้นที่ริมเส้นของทีมคู่แข่ง

แต่ตำแหน่งแบ็กของ มิโลวาย ราเยวัช นั้นคุณสมบัติของแบ็กคือการเล่นเกมรับ จะเห็นได้ว่าตลอดทั้งเกม แบ็กทั้งสองข้างไม่ถูกอนุญาตให้ ขึ้นไปเติมเกมพร้อมกันทั้งสองฝั่ง หากคนหนึ่งขึ้น อีกคนจะต้องอยู่ในจังหวะเกมรุก เราแทบจะไม่เห็นแบ็กเติมเพื่ออ้อมหลังปีก ในจังหวะลุ้นทำประตู ซึ่งเป็นการป้องกันความผิดพลาดเวลาที่เสียบอล เพราะหากถูกสวนกลับ ตำแหน่งริมเส้นจะไม่เหลือใคร และเซนเตอร์ จะต้องทิ้งตำแหน่งของตัวเองมาเพื่อ ช่วยริมเส้น

รวมไปถึงการถอยเข้าไปช่วยเกมรับตรงกลางมากขึ้นของแบ็ก จะเห็นได้ว่าทั้ง อดิศร พรหมรักษ์ และ พีระพัฒน์ โน๊ตชัยยา สามารถเข้าไปซ้อนและสกัดบอลช่วยคู่เซนเตอร์ได้หลายจังหวะ สรุปสั้นๆได้ว่า ช้างศึกในยุคของราเยวัช ไม่ได้เน้นการเปิดเกมรุกจากแบ็ก และแบ็กทั้งสองข้างจะต้องเล่นเกมรับได้ดี