فوتبال ترایب- پاهانگ، بزرگترین ایالت در شبه جزیره مالزی، زیبایی های مخفی خودش را دارد. کوه بلند و سر به فلک کشیده گونونگ تاهان به عنوان بزرگترین قله در شبه جزیره شناخته می شود. به همین ترتیب، روحیه میهن پرستی ساکنان این ایالت باعث شده تا تیم فوتبال پاهانگ به یکی از خطرناک ترین و مورد احترام ترین تیم ها تبدیل شود.
قهرمان چهار دوره جام مالزی (1983، 1992، 2013 و 2014) و سه دوره FA Cup (2018، 2014 و 2006)، تیم پاهانگ از مدت ها قبل نام خود را در بین قهرمان ها قرار داده است.
اما آیا می دانید که قدرت پاهانگ، تنها در استادیوم های فوتبال نیست؟ آنها در فوتسال هم تیم شاخصی هستند که آنها را در لیگ های محلی در بین بهترین ها قرار داده است.
آنها خودشان را پاهانگ رنجرز می نامند و همان پرچم های پاهانگ FA را حمل می کنند. آنها همچنین فلسفه مشترکی با تیم فوتبال دارند- پیروز شوید و در یادها بمانید.18 بازیکن از 25 بازیکن تیم، اهل پاهانگ هستند؛ و نکته جالب تر اینکه آنها 22 بازیکن جوان دارند- تعدادی که باید به خاطر آن مورد تشویق قرار بگیرند- و سه بازیکن باتجربه که اسکلت تیم را تشکیل می دهند.
این تیم با تلاش تنگکو آریف تمنگونگ پاهانگ تنگکو فهد معدزم شاه ابن سلطان حاجی احمد شاه تشکیل شده است. اشتیاق او برای دنبال کردن جاه طلبی هایش، پاهانگ رنجرز را به یکی از باشگاه های برتر در لیگ برتر فوتسال مالزی تبدیل کرده است.
او به فوتبال ترایب گفت:” من بازیکنان فوتبال باهوش و بازیکنانی که بتوانند ابتکار عمل را در دست بگیرند، را دوست دارم.”
او معتقد است که توانایی ذهنی یک بازیکن، تنها زمانی که توپ را در اختیار دارد، مشخص نمی شود، بلکه در این هم هست که چقدر خوب بتوانند حرکت بعدی را پیش بینی کنند. این مهارت ها به بازیکن کمک می کند تا توپ را به دروازه حریف برساند.
مهمتر از همه، او متعهد است که با چشم اندازی فوق العاده، به پیشرفت فوتسال مالزی کمک کند و باعث بهبود نگاه دنیا به فوتسال مالزی شود. عزم و روحیه تنگکو فهد، پاهانگ رنجرز را به تیمی قوی و قدرتمند تبدیل کرده است.
” در آن زمان، تنگکو آیدی یک تیم فوتسال در پاهانگ داشت و در لیگ محلی بازی می کرد. بعد از اینکه تحصیلات من در سال 2016 به پایان رسید، من به پاهانگ برگشتم و تنگکو آیدی ایده تشکیل یک تیم فوتسال را به من داد.
او به من گفت ” ما باید برای پیشرفت، مبارزه کنیم” و پیشنهاد پیوستن به لیگ فوتسال ملی را دارد که اکنون با عنوان لیگ برتر فوتسال مالزی شناخته می شود. از آن زمان، ما کارمان را به عنوان یک تیم فوتسال با نام کوانتان رنجرز آغاز کردیم.”
تنگکو فهد همچنین برنامه طولانی مدتش را برای پیشرفت تیم پاهانگ رنجرز اعلام کرد:” ما می خواهیم امسال قهرمان لیگ برتر مالزی شویم و هر سال این جام را ببریم و بزرگترین برنامه ما، رسیدن به رقابت های قهرمانی فوتسال آسیا و فتح آن است. این رویای ما برای پاهانگ رنجرز است.”
او تایید کرد که چالش ها بسیار پیچیده و خسته کننده هستند اما در نهایت به کسب نتایج خوب منجر می شود:” در اولین سال نتوانستیم به LFK راه پیدا کنیم اما به برونئی دعوت شدیم تا در لیگ فوتسال برونئی بازی کنیم و این یکی از تلاش های ما بود تا برای بازیکنان شرایطی فراهم کنیم تا بازی در سطح بالاتر را تجربه کنند.”
این اتفاق قابل ملاحظه ای بود که پاهانگ رنجرز قهرمان لیگ فوتسال برونئی شد و این قهرمانی، حاصل تلاش بی دریغ بازیکنان و کادر فنی بود. این قهرمانی همچنین برای بازیکنان پاهانگ رنجرز اهمیت زیادی داشت تا در بازی های شان به ثبات برسند و به دنبال موفقیت های بزرگتر باشند.
تنگ فهد صریحا تایید کرد که هنوز فرهنگ فوتسال در مالزی به اندازه کافی قدرتمند نیست اما رو به پیشرفت قرار دارد:” توجه زیادی به فوتبال نمی شود. ما نیاز داریم که رسانه های بیشتری این رقابت ها را پوشش بدهند و همین طور مطالب بیشتری در مورد تیم ها و بازیکنان فوتسال نوشته شود.
بسیاری از مردم فوتسال را دوست دارند اما کسی عاشق فوتبال نیست زیرا خیلی دیده نمی شود. مانند کشورهای تایلند، اندونزی، اسپانیا یا ژاپن، این کشورها در راه توسعه فوتسال هستند زیرا آنها معتقدند که فوتسال این پتانسیل را دارد که به اندازه فوتبال پیشرفت کند.”
برای یادآوری، کشور همسایه مالزی، تایلند، در 5 دوره از 8 دوره اخیر جام جهانی فوتسال حضور داشت. اولین حضور آنها در جام جهانی گواتمالا 2000 بود و آخرین آن در سال 2016 در کلمبیا. تایلند هرگز بعد از اولین جام جهانی شان در سال 2000، در این رقابت ها غیبت نداشت؛ 5 حضور پیاپی از جمله در جام جهانی 2012 که در بانکوک برگزار شد.
از سوی دیگر، تیم ژاپن هم در جام جهانی فوتسال 2012 در بانکوک، برای اولین بار به یک هشتم نهایی رسید.
آینده فوتسال در مالزی
تنگکو فهد مطمئن است که می توان بر این مشکل غلبه کرد، اگر همه طرفین با هم همکاری کنند و یک زیربنای خوب در فوتسال بسازند. او معتقد است که تیم ملی پتانسیل حضور در جام جهانی را دارد.
او همچنین افزود که ایجاد توجهات نه تنها باید در بین هواداران صورت بگیرد، بلکه لیگ هم باید دست به اقداماتی بزند:” کاری که ما باید انجام بدهیم، ایجاد رقابت های دسته دوم است زیرا این ورزش در بین نسل جدید ما بسیار پرطرفدار است. هرهفته بازی های فوتسال زیادی در مالزی برگزار می شود و این در بین نسل جوان تر طرفدار این ورزش، شور و شوق زیادی ایجاد می کند. ایجاد رقابت های دسته دوم کمک می کنند تا تیم ها بتوانند به رقابت های لیگ برتر راه پیدا کنند و در رقابت های دسته دوم برای این هدف رقابت کنند.
دوم اینکه ما نیاز داریم تا شرایط مناسبی برای جذب بازیکنان خارجی فراهم شود تا بتوانند برای تیم های محلی بازی کنند. هر تیم باید حداقل یک بازیکن خارجی داشته باشد زیرا به نظر من، بازیکنان خارجی باعث افزایش توجه و تجربه تیم می شوند و به افزایش محبوبیت فوتسال در کشور ما کمک می کنند. در نتیجه، مردم بیشتری به تماشای فوتسال می نشینند و این ورزش را از نزدیک دنبال می کنند.”
ورود بازیکنان مهم شرایط را برای افزایش سطح فوتسال در مالزی فراهم می کند. آنها نه تنها می توانند باعث افزایش بیننده شوند، بلکه می توانند باعث نمایش بهتر تیم ها شوند. این را می توان در سوپر لیگ دید؛ در حالی که کاده همچنان پایین تر از آزرای خور است، دو سه گانه برده است. بیشتر طرفداران آنها به ورزشگاه دارول امان می آیند تا باز یهای مارلون الکس جیمز و نلسون سن مارتین را تماشا کنند.
تیم ملی مالزی در حال حاضر در رتبه پنجاه و سوم دنیا قرار دارد و نیاز به تلاش بسیار است تا به جمع 10 تیم برتر دنیا راه پیدا کند.
” برای حضور تیم ملی در جام جهانی، ما از همین حالا باید شروع کنیم و این را به هدف اصلی مان تبدیل کنیم. این برای بازیکنان بومی و هواداران یک رویاست که می تواند به واقعیت تبدیل شود.
امیدوارم مدارس ورزشی و آکادمی های فوتبال بیشتری ساخته شوند و به بازیکنان فلسفه فوتبال مدرن آموزش داده شود. این یک تلاش مهم است و ما نیاز داریم برای پیشرفت، باید ثبات داشته باشیم.”
در پایان، تنگکو فهد بر اهمیت داشتن اهداف بزرگ تاکید کرد:” این زیبایی این ورزش است. شما اهداف زیادی مشخص می کنید و برای دستیابی به آن، سخت کار می کنید. به عنوان رئیس باشگاه، این مسیری است که من انتخاب کرده ام.”
