انگلیس

گواردیولا-مورینیو؛ حاکم منچستر چه کسی است؟

فوتبال ترایب- برای ژوزه مورینیو 10 ماه طول کشید تا رقابتش با پپ گواردیولا به اوج حساسیت برسد؛ آن هم در دیدار پنج شنبه که دو تیم در دربی منچستر در ورزشگاه اتحاد مقابل هم قرار خواهند گرفت.

 اینکه دو تا از بهترین مربیان دنیا برای قرار گرفتن در بین 4 تیم اول لیگ برتر دچار مشکل شدند به این معنی است که برنامه های شان به خوبی پیش نرفت. رقابت قهرمانی لیگ برتر و فینال جام حذفی کاملا در اختیار تیم های لندنی است و همین مسئله رویارویی مورینیو و گواردیولا را به یک نمایش حاشیه ای تبدیل کرده است.

هرچند هنوز چیزهای زیادی برای به دست آوردن وجود دارد و هر دو مربی سخت در تلاش هستند تا در اولین فصل حضورشان در منچستر، تیم های را به لیگ قهرمانان برسانند. به همین بهانه، دیلی میل نگاهی داشته به عملکرد آنها تا اینجای فصل:

ارزیابی فصل تا این مقطع:

ژوزه مورینیو: اگر آقای خاص بتواند قهرمانی در لیگ اروپا را به کامیونیتی شیلد و جام اتحادیه اضافه کند- همانطور که خودش گفته دو و نیم جام- آنگاه نباید نارضایتی زیادی در الدترافورد وجود داشته باشد.

مهمتر از همه اینکه با قهرمانی در لیگ اروپا، تیم او سهمیه چمپیونزلیگ را به دست خواهد آورد و آنگاه دیگر نگران جایگاه شان در لیگ برتر نخواهند بود.

البته مورینیو فصل را با صحبت در مورد رقابت برای قهرمانی آغاز کرد که هرگز اتفاق نیفتاد. از این نظر آنها باید عملکرد بهتری داشته باشند. (6 از 10)

پپ گواردیولا: شکست مقابل آرسنال در نیمه نهایی جام حذفی به این معنی بود گواردیولا برای اولین بار در دوران پرافتخار مربیگری اش، فصل را بدون جام به پایان خواهد برد؛ در حالی که سیتی فصل را با 10 پیروزی پیاپی آغاز کرده بود. همانطور که خودش گفته، مطمئنا مالکان سیتی از این اتفاق ناراحت خواهند شد.

آنها فصل گذشته علی رغم رسیدن سیتی به نیمه نهایی چمپیونزلیگ، بردن جام اتحادیه و قرار گرفتن در جمع 4 تیم اول لیگ برتر، از مانوئل پیگرینی انتقاد کرده بودند.

اکنون تنها دستاورد گواردیولا در اولین فصل حضورش در سیتی همان رسیدن به چمپیونزلیگ می تواند باشد؛ در غیر این صورت، یک فاجعه تمام و کمال برای او رقم خواهد خورد. (4 از 10)

عملکرد خریدهای تابستانی:

مورینیو: با به خدمت گرفتن زلاتان ابراهیموویچ و خرید پل پوگبا با رقمی که رکورد نقل و انتقالات دنیای فوتبال را شکست، منچستریونایتد تمام تلاشش را کرد تا در تابستان سیتی را به حاشیه براند. زلاتان پیش از اینکه دچار مصدومیت شود، 28 گل برای شیاطین سرخ به ثمر رساند اما پوگبا نتوانست انتظاراتی که بعد از انتقال 105 میلیون یورویی اش وجود داشت را برآورده کند.

اهمیت اریک بیلی برای خط دفاعی منچستریونایتد هفته به هفته افزایش پیدا کرد و میخیتاریان هم علی رغم بی توجهی مورینیو به او، در بین هواداران محبوب شد. (7 از 10)

گواردیولا: گابریل ژسوس و لروی سانه دقیقا همان مهاجمان مورد نظر گواردیولا بودند؛ یکی از معدود مناطق زمین که در تیم پپ بدون مشکل به نظر می رسید. البته نولیتو شرایط متفاوتی داشت و از ابتدای سال 2017 دیگر برای سیتی بازی نکرد.

ایلکای گوندوگان که با مصدومیت به سیتی پیوست، بعد از چند بازی، بار دیگر در دسامبر مصدوم شد، فرصت چندانی برای خودنمایی نداشت. جان استونز هم برای تبدیل شدن به مدافعی که بتواند خواسته های گواردیولا را اجرا کند، به زمان بیشتری نیاز دارد.

تصمیم پپ برای به خدمت گرفتن کلودیو براوو برای پر کردن جای جو هارت چندان موفق نبود. شاید آغاز بازی از عقب زمین کمی بهتر شده باشد اما عملکرد براوو در درون چهارچوب چندان خوب نبود. (5.5 از 10)

مدیریت بازیکنان قدیمی تر تیم:

مورینیو: مورینیو مثل چند سال اخیر در انتقاد کردن از بازیکنانش مانند لوک شاو و آنتونی مارسیال تردیدی به خود راه نداد. کریس اسمالینگ و فیل جونز هم از انتقادهای او در امان نماندند.

با این وجود، بازیکنان منچستریونایتد به وضوح نسبت به زمان لوئیس فان خال، شادتر و راحت تر هستند. خوان ماتا علی رغم خاطره همکاری نافرجامش با مورینیو در چلسی، در این فصل بازی های بیشتری انجام داد و آندر هررا هم به یک بازیکن کلیدی تبدیل شد.

این نگرانی وجود داشت که مارسیال و مارکوس راشفورد به بازیکنانی حاشیه ای در تیم تبدیل شوند اما حداقل دومی نشانه هایی از پیشرفت را زیر نظر مورینیو بروز داد. (6 از 10)

گواردیولا: رحیم استرلینگ در این فصل از راهنمایی های گواردیولا بهره مند شد و از پپ باید به خاطر مدیریت درست یحیی توره هم تقدیر کرد.

اما شکست در تقویت خط دفاعی شکننده و مسن تیم، باعث شد تا سیتی از همان ابتدا دچار مشکل شود؛ به ویژه با در نظر گرفتن اینکه گواردیولا در گذشته از مدافعان کناری هجومی استفاده می کرد. رابطه نه چندان خوب او با سرخیو آگوئرو هم نگرانی هایی برای هواداران ایجاد کرد. (6 از 10)

سبک بازی:

مورینیو: آقای خاص بیش از آنچه انتظار می رفت با اصول هجومی منچستریونایتد همدلی نشان داد. اگر بازیکنان او می توانستند از موقعیت های گلزنی متعددی که در 12 تساوی شان در لیگ (9 تا از آنها در دیدارهای خانگی) استفاده می کردند، این هفته در شرایطی کاملا متفاوت پای به اتحاد می گذاشتند.(7 از 10)

گواردیولا: منتقدان در این فصل بارها پپ را متهم کردند که به جای اینکه به جنبه های پایه ای تیمش سر و سامان بدهد، روی اصول خودش پا فشاری می کند و همین به تیم او ضربه زده است. تماشای بازی های سیتی در بیشتر دیدارها لذت بخش است اما آنها نیاز دارند که به عنوان یک تیم منسجم تر باشند. (7 از 10)

 

عملکرد در اروپا:

مورینیو: او فصل را در حالی آغاز کرد که صراحتا از ناخرسندی اش درباره حضور در لیگ اروپا گفت اما بعدا اعلام کرد که ترجیح می دهد به جای قرار گرفتن در جمع 4 تیم اول لیگ برتر، لیگ اروپا را در استهکلم فتح کند.

این فصل دشواری برای مورینیو بود و او به خوبی توانست توازنی بین حضور تیمش در لیگ اروپا و دیدارهای لیگ برتر ایجاد کند. (8 از 10)

گواردیولا: هرچند مربی اسپانیایی که دو بار قهرمان چمپیونزلیگ شد، از کمبود تجربه اروپایی سیتی گفت اما او تیمی را به ارث برد که فصل گذشته تا نیمه نهایی لیگ قهرمانان پیش رفته بود و در نهایت مغلوب رئال مادرید. اما آنها در این فصل در یک هشتم نهایی، توسط موناکو حذف شدند. یک نتیجه بسیار ناامید کننده. (5 از 10)

چطور با فشارها کنار آمدند؟

مورینیو: در نیم فصل اول، مورینیو چند بار به وضوح کنترلش را از دست داد و دو بار در دیدارهای تیمش مقابل برنلی و وستهام از کنار زمین اخراج شد اما پس از آن بیشتر توانست براعصابش مسط باشد.

گواردیولا: هرچند گواردیولا گاهی اوقات رفتارهای عجیب و غریبی نشان می دهد اما خودش این مسئله را که فوتبال انگلیس را تغییر داده، مسخره کرد.

صداقت او و همچنین خودداری اش از انتقاد کردن از داورها، هم برای مربی ای که به شکست خوردن کمتر عادت دارد، جالب توجه بود.