10. วิทยา เลาหกุล - ยันมาร์ ดีเซล, มัตซึสิตะ (ญี่ปุ่น), แฮร์ธา เบอร์ลิน, เอฟซี ซาร์บรู๊คเคน (เยอรมัน)
อดีตนักเตะจากจังหวัดลำพูน ผู้ที่ได้รับการจารึกว่าเป็นนักเตะไทยคนแรกบนแผ่นดินลีกยุโรป ตัดสินใจเลือกเส้นทางลูกหนังคัดตัวนักเรียนไทยรุ่น 18 ปี เพื่อเตรียมทีมชิงแชมป์เอเชีย จนมีโอกาสก้าวขึ้นมาเล่นให้กับราชประชา จนมีชื่อติดทีมชาติไทยไล่มาตั้งแต่รายการ คิงส์คัพ, ซีเกมส์, คัดฟุตบอลโลก รวมถึง เมอร์เดก้าคัพ ที่มาเลเซีย กระทั่งถูกแมวมองจากญี่ปุ่นยื่นโปรไฟล์ให้ค้าแข้งแดนปลาดิบ ซึ่งเฮงซัง ก็ไม่รอช้าที่จะคว้าโอกาสดังกล่าวกับสโมสรยันมาร์ ดีเซล หรือ เซเรโซ โอซาก้า ในปัจจุบัน
อย่างไรก็ตาม เวทีลูกหนังญี่ปุ่นช่วงทศวรรษ 70 ยังคงเป็นการแข่งแบบกึ่งอาชีพ ซึ่งโค้ชเฮงเองไม่ได้วาดฝันว่าจะยืนหยัดระบบฟุตบอลดังกล่าวนี้จนนำไปสู่ความสำเร็จภายหน้า ก่อนจะมีโอกาสก้าวไปเล่นบนลีกยุโรปหนแรก หลังมีแมวมองจากเมืองเบียร์ชวนให้ไปเล่นกับแฮร์ธา เบอร์ลิน ก่อนจะมีโอกาสสวมชุดหญิงชราลุยลีกยุโรปสมใจ
แม้วิทยา เลาหกุล จะใช้เวลาปรับตัวให้เข้ากับเพื่อนร่วมทีม รวมถึงสภาพแวดล้อม แต่เมื่อเขาเริ่มเรียนรู้การใช้ชีวิตในเยอรมัน ก็เริ่มกลายเป็นที่ยอมรับในทีมมากขึ้น แต่โอกาสการลงสนามเป็นตัวหลักในถิ่นโอลิมปิก สเตเดียมกลับไม่เกิดขึ้น ก่อนที่ชาร์บรู๊คลิน ทีมในระดับล่างที่ตัดสินใจดึงไปเสริมเกมตรงกลาง โดยมี อูเว คลีมันน์ อดีตกุนซือสมัยแฮร์ธาฯ เป็นผู้ชักชวน
จากประสบการณ์บนลีกสูงสุด ทำให้วิทยาปรับตัวเข้ากับทีมอย่างรวดเร็ว และก้าวขึ้นมาเป็นแกนหลักให้ทีม พร้อมทำผลงานเด่นพาทีมไต่สู่การแข่งระดับบุนเดสลีกา ทว่าจากดีกรีโค้ชระดับเอไลเซนต์ ทำให้เขาอยากกลับมาพัฒนาฟุตบอลไทยต่อ ก่อนจะปิดฉากการค้าแข้งบนเวทียุโรป ที่ที่เขาเคยถูกตั้งว่าเป็นปรากฏการณ์ “ไทยบูม” และเลือกเดินทางกลับไทยในเวลาต่อมา ก่อนจะตัดสินใจย้ายไปค้าแข้งให้กับ มัตซึสิตะ หรือ กัมบะโอซาก้า พร้อมตัดสินใจเลิกเล่นฟุตบอลในปี 1987
